Uroczysty wernisaż wystawy oraz wręczenie nagród laureatom / the official opening of the exhibition and the award ceremony.
13 grudnia 2019 o godz.17.00 / December 13, 2019, 5 p.m
Sztuka jako jedyna dziedzina stwarza nam szansę wydobywania się z przymusów bezpośrednich reaktywności. Czy warto tracić tę możliwość dla gry w doraźne korzyści? Czy dzisiaj produktem artysty jest kariera czy nadal dzieło sztuki? Czy artysta jest podmiotem czy trybikiem marketingowej kampanii? Czy możliwa jest w dzisiejszym świecie wolność czy tylko jej fingowanie? Te pytania należy nieustannie ponawiać. Podobnie jak wypada powtarzać, że pluralizmowi sztuki współczesnej musi odpowiadać policentryzm instytucjonalnego art world. Stąd wynika doniosłość lokalnych ośrodków, takich właśnie jak BWA Ostrowiec.
Biennale w Ostrowcu jest zdarzeniem bardzo ważnym. Organizatorzy mają bowiem odwagę nie ulegać obowiązującym halucynacjom i „oczywistościom” sztuki, o czym świadczy dobór jurorów reprezentujących odmienne postawy artystyczne. Znalazło to również swój wyraz w przyznanych nagrodach. Niemniej pomimo różnych konwencji i mediów, nagrodzone prace cechuje rzecz podstawowa dla sztuki – jakość artystyczna konfrontowana z wolnością twórcy. Z wolnością, której artysta nie ulega, nie zatraca się w niej, lecz przekuwa w decyzję.
Jury wybrało 210 spośród 776 nadesłanych propozycji. Oczywiście byliśmy przy tym lojalni wobec własnych preferencji, lecz – co było widać w trakcie jurorskich dyskusji – byliśmy również w stanie wznieść się ponad nie, aby docenić inne perspektywy i doświadczenia. Moim zdaniem powstała w ten sposób niezwykle interesująca i po prostu bardzo dobra „panoramiczna” wystawa. Reprezentująca szerokie spektrum zainteresowań i poszukiwań dzisiejszych artystów. Jestem pewien, że tak zróżnicowana ekspozycja nie mogłaby dziś powstać w naszych centrach sztuki, które stają się powoli zakładnikami „aktualnych zaangażowań” i „światowych standardów”. Lecz któż je wyznacza? Z jakich pozycji? Przywołajmy na koniec także pytanie Richarda Rortego: a cóż powszechnie obowiązująca ważność ma wspólnego ze mną? Sztuka wymaga odwagi samodzielnego spojrzenia, i to właśnie zostało na 14. Międzynarodowym Jesiennym Salonie Sztuki w Ostrowcu również w pełni docenione.
– prof. Sławomir Marzec, przewodniczący jury 14. MJSS, fragment wstępu do katalogu
Fotorelacja z wernisażu (fot. Stanisław Dulny)
Dokumentacja wystawy
fot. Wojtek Mazan
Wystawa czynna do 2 lutego 2020 roku.
