„Petrichor to ulubiony zapach węży”
Ewa Ciepielewska
Nikita Krzyżanowska
Kuratorka: Justyna Łada
Ewa Ciepielewska
Nikita Krzyżanowska
Kuratorka: Justyna Łada
Wernisaż: 15 marca, sobota
godzina: 18.00
Na czym polega moment przemiany – kiedy to, co ziemskie, styka się z tym, co boskie? Kiedy i jak możemy doświadczać tego stanu? I jaka jest natura ponadczasowego dialogu między ziemią a niebem, tym co rzeczywiste
i cieleśnie odczuwalne, a transcendencją?
Ewa Ciepielewska i Nikita Krzyżanowska tworzą wizualną opowieść,
w której wąż – odwieczny strażnik przejścia, reprezentujący transformację i przełomowe momenty w cyklicznym rytmie życia – staje się
przewodnikiem w tej podróży. Natomiast petrichor –– zapach, który pojawia się, gdy sucha ziemia spotyka ożywczą wodę deszczu, łączy dwa światy: martwą ciszę suszy i płodną wilgoć życia. W ich ujęciu węże i petrichor jawią się jako bramy ku transformacji.
Wąż staje się tutaj wcieleniem ruchu między dwoma rzeczywistościami: doczesnością i transcendencją. Podobną dynamikę odzwierciedla petrichor– woń deszczu na suchej ziemi. Stanowi ulotne, lecz doświadczalne zmysłami, zawieszenie między suszą a odrodzeniem. Jest dotykiem sacrum
objawiającym się w zjawisku natury. Dla Ciepielewskiej i Krzyżanowskiej, węże – istoty ziemskie, ale pełne symbolicznej głębi – w tym zapachu, rozpoznają swoją własną esencję – przemianę i odnowę.
Jak wąż, który sunie między przestrzeniami doczesnymi, a świętymi – petrichor jest symbolem granicy – nieuchwytnej i efemerycznej,
a jednocześnie głęboko odczuwalnej. Ten zapach, będący „boską
esencją skał”, przywołuje pytania o relację człowieka z naturą i tajemnicą życia.
Wspólna wypowiedź artystek operujących pozornie odmiennym językiem wypowiedzi to wizualna opowieść o granicach, które rozmywają się, gdy pozwalamy, aby rytm przyrody przenikał naszego ducha. W pracach prezentowanych w BWA Ostrowiec Świętokrzyski widz odnajdzie zarówno subtelne aluzje do archetypów, jak i śmiałe interpretacje momentów przemiany, w których codzienność staje się świętością.
Ewa Ciepielewska – malarka, perfomerka, aktywistka, altruistka
i miłośniczka przyrody. Urodziła się w 1960 roku w Wałbrzychu; jest absolwentką malarstwa na wrocławskiej ASP. W 1982 roku była
współzałożycielką grupy Luxus, która działała do wystawy “LUXUS, wystawa przedśmiertna” w zeszłym roku (2024). W 1997r. założyła stowarzyszenie Volans wspierające młodych artystów i artystki. Od 17 lat znaczną część roku spędza na Wiśle pływając drewnianą, tradycyjną łodzią
„Solny”(2013) i “Flow” (2025). Od 2016 roku współtworzy projekt Flow/ Przepływ-cykliczne, istniejące poza oficjalnym obiegiem mobilne rezydencje na łodzi łączące artystów, muzyków, performerów,
kuratorów i innych aktywistów. Jego efekty pokazywane były na wystawach w Hamburger Bahnhof (2018) i Alter Hafen (2017) w Berlinie, Gdańskiej Galerii Miejskiej (2016, 2018), Austriackim Centrum
Kultury (2019) oraz Fundacji Pamoja Razem w Krakowie(2017, 2018), Galerii EL w Elblągu (2024).
Laureatka nagrody im.Katarzyny Kobro (2019)oraz Allegro Prize (2021), odznaczona Orderem Kawalera Wisły (2020). W 2024 na zamówienie Europejskiej Fundacji Kultury współrealizowała polską
część międzynarodowego Pawilonu Płynnych Przejawień (Liquid Becomings) na rzece Wiśle. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych m.in.: Museum Jerke w Recklinghausen, Muzeum
Współczesnym we Wrocławiu i Muzeum Narodowym w Warszawie, MN we Wrocławiu i MN w Krakowie, a także Galerie Moderniho Umeni w Hradec Kralove w Czechach.
i miłośniczka przyrody. Urodziła się w 1960 roku w Wałbrzychu; jest absolwentką malarstwa na wrocławskiej ASP. W 1982 roku była
współzałożycielką grupy Luxus, która działała do wystawy “LUXUS, wystawa przedśmiertna” w zeszłym roku (2024). W 1997r. założyła stowarzyszenie Volans wspierające młodych artystów i artystki. Od 17 lat znaczną część roku spędza na Wiśle pływając drewnianą, tradycyjną łodzią
„Solny”(2013) i “Flow” (2025). Od 2016 roku współtworzy projekt Flow/ Przepływ-cykliczne, istniejące poza oficjalnym obiegiem mobilne rezydencje na łodzi łączące artystów, muzyków, performerów,
kuratorów i innych aktywistów. Jego efekty pokazywane były na wystawach w Hamburger Bahnhof (2018) i Alter Hafen (2017) w Berlinie, Gdańskiej Galerii Miejskiej (2016, 2018), Austriackim Centrum
Kultury (2019) oraz Fundacji Pamoja Razem w Krakowie(2017, 2018), Galerii EL w Elblągu (2024).
Laureatka nagrody im.Katarzyny Kobro (2019)oraz Allegro Prize (2021), odznaczona Orderem Kawalera Wisły (2020). W 2024 na zamówienie Europejskiej Fundacji Kultury współrealizowała polską
część międzynarodowego Pawilonu Płynnych Przejawień (Liquid Becomings) na rzece Wiśle. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych m.in.: Museum Jerke w Recklinghausen, Muzeum
Współczesnym we Wrocławiu i Muzeum Narodowym w Warszawie, MN we Wrocławiu i MN w Krakowie, a także Galerie Moderniho Umeni w Hradec Kralove w Czechach.
Nikita Krzyżanowska – artystka wizualna, której twórczość oscyluje wokół abstrakcji, ekspresjonizmu i estetyki graffiti. W 2022 roku obroniła dyplom magisterski na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu pod opieką prof. Łukasza Huculaka.
W swoich pracach eksperymentuje z gestem i spontanicznością, odwołując się do współczesnych mitów i kultury ulicznej. Należy do Kościoła Nihilistów – parareligijnej grupy artystycznej, która działa na przecięciu
malarstwa, performansu, muzyki i sztuki wideo. W 2023 roku zdobyła Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na 31. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych PROMOCJE w Legnicy oraz wyróżnienie BWA Ostrowiec Świętokrzyski w konkursie LOOSTRO 16. Jesienny Salon Sztuki. Jej prace były pokazywane na wielu wystawach m.in. „Kochanka Śmierci” w Galerii SZARA w Warszawie (2023) oraz „Stajemy
się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści” w Galerii 66p we Wrocławiu (2022).
W swoich pracach eksperymentuje z gestem i spontanicznością, odwołując się do współczesnych mitów i kultury ulicznej. Należy do Kościoła Nihilistów – parareligijnej grupy artystycznej, która działa na przecięciu
malarstwa, performansu, muzyki i sztuki wideo. W 2023 roku zdobyła Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na 31. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych PROMOCJE w Legnicy oraz wyróżnienie BWA Ostrowiec Świętokrzyski w konkursie LOOSTRO 16. Jesienny Salon Sztuki. Jej prace były pokazywane na wielu wystawach m.in. „Kochanka Śmierci” w Galerii SZARA w Warszawie (2023) oraz „Stajemy
się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści” w Galerii 66p we Wrocławiu (2022).
