Zapraszamy Państwa serdecznie na wyjątkowe wydarzenie w piątek 18 maja o godz.18.00 – finisaż wystawy prac prof. Ewy Pełki. Artystka przy Państwa współudziale będzie sypała świecką mandalę. Wydarzeniu towarzyszyć będzie pokaz “Iluminatora”, autorstwa Wojtka Wierzbickiego.
Wstęp wolny
Odkrywając tajemnice Wszechświata (fragm. tekstu do katalogu Ewy Pełki “Fragmenty”)
Twórczość malarska prof. Ewy Pełki od 40 lat konsekwentnie odkrywa rzeczywistość widzianą przez pryzmat pejzażu. Wspólnym łącznikiem spajającym poruszane przez artystkę tematy, źródłem inspiracji i rezerwuarem treści jest (niewidoczny) człowiek – jako piąty żywioł – ze swoimi emocjami i historią naznaczoną upływem czasu. Sposób widzenia rzeczywistości przez malarkę jest opowieścią o własnym stosunku do sztuki, wyraźnie afirmującej przynależność do wielowiekowej tradycji malarstwa, ale również filozofii greckiej, dalekowschodniego buddyzmu i hinduizmu. Każdy z wyodrębnionych toposów artystka rozwija w obrębie kilku wyraźnych cykli, których struktura jest otwarta i niewyczerpana znaczeniowo. O decyzji związanej z wyborem malarstwa, jako nadrzędnego medium artystycznych aktywności, zadecydowały doświadczenia wyniesione z Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP. Pozwoliły one Ewie Pełce wypracować konsekwentny, rozpoznawalny sposób obrazowania, który zapewnił jej ważną pozycję pośród twórców polskiego malarstwa współczesnego. Artystka podejmuje metarefleksję nad światem i swoim w nim miejscu. Malarstwo prof. Pełki jest środkiem, przy pomocy którego chwyta pozorną stałość w nieuchronnym porządku przemian (Wszech)świata. Wychodzi poza dosłowność, budując w widzu przekonanie, iż odbiera znacznie więcej niż to, co widzi jedynie przy pomocy zmysłu wzroku.
Prace malarskie Ewy Pełki to osobiste, medytatywne obrazy, poruszające wątki związane z poszukiwaniem tożsamości i duchowej stałości. Mają charakter wielowarstwowych, wciągających widza do wnętrza wielkoformatowych kompozycji, w których współistnieją dwie sfery – świat materii i sfera bliżej nieodgadnionej, metafizycznej przestrzeni.
Rozpatrując prace artystki na przestrzeni 40 lat rodzi się refleksja, skłaniająca do stwierdzenia, iż Ewa Pełka to artystka osobna. Jej wyraziste, monumentalne płótna, doskonałe warsztatowo, opierają się upływowi czasu. Nie pędzą za komentarzem do współczesności, nie dążą do przypodobania się modom i trendom. Są niewzruszenie spójne i homogeniczne, dopuszczając widza do odkrywania tajemnicy Wszechświata.
Artur Bartkiewicz
kurator wystawy