Hanna Klepacka – naprawdę Hahanka Klepackaka z Kroosna Ooodrzańskiegoooo. Aktorka, reżyserka, performerka, salkerka. Ukierunkowana na dźwięk „każdy”. Autorka muzyki do spektakli teatralnych i filmów dokumentalnych. Można ją zobaczyć m.in. w serialach: „Skazana”, „Kiepscy”, „Brzydula”, „Barwy szczęścia”. Nie jest związana na stałe z żadnym teatrem. Należy do grupy artystycznej
Antygrupa i społeczności Fundacji Prześwit. Działa w studiu BazaRec i Salkers¡ (Rynek Nowego Miasta w Warszawie). Współpracowała min. z galerią BWA w Zielonej Górze, z Centrum Sztuki Współczesnej
Zamek Ujazdowski w Warszawie i z Wałbrzyską Galerią Sztuki BWA w Wałbrzychu przy wystawie Grunt Rzeczy.

Mirosław Chudy – jest członkiem zespołu Galerii 66P związanym z pracownią Konrada Jarodzkiego w PWSSP (obecnie ASP) we Wrocławiu. Studiował w niej w lat 80, wraz z innymi przedstawicielami nurtu nowej ekspresji, m.in. Wojciechem Ulrichem, Mają Godlewską i Władkiem Zaporowskim. Jeszcze podczas studiów współtworzyli legendarny Klub Linda, do którego zaglądali też Krzysztof Skarbek, Jarosław Potoczny, Leszek Frydryszak i Łukasz Morawski. W 1987, tuż przed dyplomemChudy wyjechał do Aten, gdzie do 1990 r. studiował w ASFA w pracowni firmowanej przez Jannisa Kounnellisa, jednego z czołowych przedstawicieli nurtu Arte Povera. To początek nowego języka, który absorbuje cała generacja, jego formaty to reportaż i instalacja, malarstwo, jeśli istnieje, to na marginesie, jako notatka. Od 1990 do 2007 mieszkał kolejno w Toronto i Chicago. Obecnie na stałe mieszka i pracuje w Miami w USA łącząc indywidualną praktykę artystyczną ze zleceniami na projekty wnętrz i oprawę wydarzeń. Z Sześć Sześć Pe związany jest, jako ekspert i członek ciała doradczego tworzącego program miejsca.

Robert Lisek – współczesny artysta, kompozytor i badacz. Zajmuje się różnymi dyscyplinami, w tym sztuką dźwięku, performansem, instalacją i sztuką konceptualną. Praktyka artystyczna Lisek często
łączy technologię, naukę i teorię krytyczną, eksplorując takie tematy, jak sztuczna inteligencja, bioinformatyka i procesy algorytmiczne. Znany jest ze swojego innowacyjnego i eksperymentalnego
podejścia, wykorzystującego różne media i techniki do tworzenia prowokujących do myślenia i wciągających doświadczeń. Lisek wystawiał i wykonywał swoje prace na arenie międzynarodowej w
wielu renomowanych miejscach, festiwalach i galeriach, m.in.: GOLEM – ZKM Karlsruhe; SYBYLA II – IRCAM Centre Pompidou; QUANTUM ENIGMA – Harvestworks Centre Nowy Jork i STEIM Amsterdam; TERROR ENGINES – WORM Centre Rotterdam, Secure Insecurity – ISEA Stambuł; DEMONS – Biennale w Wenecji (wydarzenia towarzyszące); Manifest kontra Manifest – Zamek Ujazdowski Sztuki Współczesnej, Warszawa; NEST – Targi Sztuki ARCO, Madryt; Float – Rada Kultury Dolnego Manhattanu, Nowy Jork; WWAI – Siggraph, Los Angeles.

Paweł Mikułowski – (1965 r.). Jest absolwentem wrocławskiej ASP (dyplom z ceramiki, aneks z malarstwa). Zajmuje się grafiką cyfrową i, malarstwem oraz wytwarzaniem przedmiotów, które najczęściej nie służą do niczego konkretnego. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Dominik Podsiadły (1965 r.), wrocławski artysta multidyscyplinarny, miejski aktywista, mediator sztuki i niezależny kurator. Działa w szeroko pojętym spektrum sztuk wizualnych od malarstwa poprzez asamblaż i rzeźbę społeczną, aż po sztukę nowych mediów i Internet. Inicjator projektu #nfcdab ang. near field communication digital art biennale, wykorzystującego smartfony do prezentacji prac artystów cyfrowych.

Jarosław Potoczny – (1962 r. – 2023 we Wrocławiu). Malarz, absolwent ASP we Wrocławiu, dyplom w pracowni prof. Konrada Jarockiego. Posługuje się własnym, unikatowym językiem formalnym
wykraczającym poza obszar klasycznego warsztatu malarskiego. Jego obrazy to osobliwe kolaże – obiekty. Do ich powstania używa niespodziewanych i nietypowych materiałów takich jak gumowe
rurki, kable, silikon, ceraty, tkaniny fakturowe. Montuje w swoje płótna oprócz przedmiotów również neony, elementy świecące i elektryczne, łącząc naturalizm materialnej olejnej struktury obrazu z
industrialną/maszynową sztucznością.

Dariusz Stawski – (1970 r.). Wrocławianin, artysta, muzyk i performer, ludowy obserwator.

Wojtek Ulrich – (1963 r.) Lubin. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu i Akademii Sztuki w Dusseldorfie, zanim na początku lat 90-tych przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Jego multimedialne instalacje z udziałem dużych metalowych rzeźb, fotografii i wideo były pokazywane w galeriach w Europie, Toronto, Chicago, Nowym Jorku i Miami, gdzie obecnie mieszka. Jego prace badają kwestie życia i śmierci, rzeczywistości i iluzji oraz zmieniające się czynniki kulturowe w społeczeństwie na przestrzeni dziejów.

Salkers¡ – tusą… Grupa dźwięków i rytmów.